شانه درد) اغلب نشانه آرتریت است. این بیماری که به عنوان آرتریت دژنراتیو شانه نیز شناخته می‌شود، زمانی رخ می‌دهد که غضروف پوشاننده انتهای استخوان‌های شما فرسوده شود. با گذشت زمان باعث التهاب، خار استخوان، حرکت نامنظم و درد می‌شود که در حین ورزش یا فعالیت‌های روزانه بدتر می‌شود.
پزشکان معمولاً کم تهاجمی‌ترین روش را برای بازگرداندن عملکرد مفصل و کاهش درد توصیه می‌کنند. جراحی فقط در موارد شدید تجویز می‌شود. درمان غیر جراحی شامل تزریق هیالورونون، تزریق استروئید، مسکن، داروهای ضد التهاب و فیزیوتراپی است. اغلب اوقات، فیزیوتراپی همراه با تغییرات سبک زندگی می‌تواند از عوارض جلوگیری کرده و دامنه حرکتی را بازیابی کند. به بیماران توصیه می‌شود که فعال بمانند و وزن خود را حفظ کنند.
علل و عوامل خطر برای آرتریت شانه
آرتریت شانه در زنان، ورزشکاران و افراد دارای اضافه وزن یا چاق بیشتر شایع است. افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری هستند. این وضعیت همچنین ممکن است ناشی از ضربه یا آسیب به شانه باشد یا از نسلی به نسل دیگر منتقل شود. سایر علل احتمالی عبارتند از:
- کارهای تکراری که به مفاصل فشار وارد می‌کنند (مانند بلند کردن اجسام سنگین یا بیس بال)
- اضافه وزن
- ناهماهنگی مفصل
- شرایط التهابی
- سابقه ضربه به شانه
- جراحی شانه
- پارگی روتاتور کاف
- استفاده بیش از حد از شانه
این بیماری افراد در هر سنی از جمله کودکان را درگیر می‌کند. حتی اگر نمی‌توان آن را درمان کرد، راه‌هایی برای کاهش تاثیر آن و بازگرداندن تحرک شما وجود دارد. فیزیوتراپی می‌تواند همه چیز را تغییر دهد.
علائم و نشانه‌ها
اولین علامت آرتریت شانه درد در ناحیه آسیب دیده است. درد با گذشت زمان بدتر می‌شود و بر دامنه حرکتی شما تأثیر می‌گذارد. همچنین ممکن است هنگام حرکت دادن شانه، سفتی، حساسیت، و صداهای ساییدن را تجربه کنید. با پیشرفت بیماری، علائم آن می‌تواند ناتوان کننده شود.
برخی از انواع آرتریت شانه ممکن است به ناتوانی و از دست دادن عملکرد مفصل منجر شود. همچنین ممکن است احساس ضعف کنید و به سختی روی شانه آسیب دیده بخوابید.
علاوه بر این، این وضعیت اغلب با افسردگی، عزت نفس پایین و کناره گیری اجتماعی همراه است. تخمین زده می‌شود که 16.8 درصد استرالیایی‌هایی که مبتلا به آرتریت تشخیص داده شده‌اند، از افسردگی رنج می‌برند.
تشخیص
گرفتن شرح حال دقیق و ارزیابی بالینی برای تعیین شدت و علت آرتریت ضروری است. در اولین قدم، جراح شانه شما از شانه اشعه ایکس درخواست می‌کند. این نه تنها تشخیص را تایید می‌کند، بلکه سایر علل درد را نیز رد می‌کند. آزمایش خون به شناسایی هر گونه آرتریت روماتوئید زمینه‌ای یا آرتریت التهابی کمک می‌کند. بسته به مرحله آرتریت و شدت علائم، سی تی اسکن یا اسکن MRI نیز درخواست می‌شود، به خصوص اگر گزینه‌های درمانی جراحی در نظر گرفته شود.
درمان آرتروز شانه
مدیریت درد
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDS) به درمان و تسکین آرتروز شانه و التهاب کمک می‌کند. داروهای بدون نسخه شامل ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین هستند. کاهش التهاب در آرتریت شانه و سایر آسیب‌های شانه مهم است.
گاهی اوقات داروهای ضد درد می‌توانند عوارض جانبی مانند سوزش سر دل و ناراحتی معده ایجاد کنند. اگر بیش از چهار هفته آن‌ها را مصرف می‌کنید، باید با پزشک صحبت کنید.
کمپرس سرد
کمپرس سرد به کاهش تورم در شانه کمک می‌کند. خنک کردن همچنین به کاهش دردهای تیز کمک می‌کند. شما می‌توانید یک کیسه یخ را برای حدود 20 دقیقه، حداکثر 5 بار در روز استفاده کنید. بسته سرد را مستقیماً روی پوست قرار ندهید، در عوض از یک حوله نرم برای بسته بندی بسته سرد در آن استفاده کنید و سپس استفاده کنید.
گرما درمانی
گرما به شل شدن عضلات منقبض کمک می‌کند و به تسکین شانه سفت کمک می‌کند. می‌تواند به آرتریت شانه و درد عضلانی کمک کند. از پد حرارتی یا بطری آب گرم یا بسته ژل گرم شده استفاده کنید.
تزریق کورتیزون
اگر از درد شانه مرتبط با درد شانه معمولی رنج می‌برید، ممکن است تزریق را به عنوان بخشی از برنامه درمانی خود در نظر گرفته باشید. پزشکان معمولاً قبل از توصیه جراحی به بیماران، روش‌های محافظه‌کارانه مانند فیزیوتراپی یا تزریق را توصیه می‌کنند. رایج‌ترین نوع درمان تزریقی شانه شامل استفاده از کورتیکواستروئیدها است که به نام استروئید نیز شناخته می شود.
تزریق کورتیزون تسکین سریع، آسان و ایمن را ارائه می‌دهد. لازم به ذکر است که خود آن‌ها مسکن نیستند. کورتیزون التهاب را کاهش می‌دهد، چیزی که می‌تواند درد را کاهش دهد. برخی از آن‌ها راه حل‌های موقتی در نظر گرفته می‌شوند، اگرچه برخی از تزریق‌های کورتیزون با موفقیت درد شانه را برای همیشه درمان می‌کنند.
فیزیوتراپی
فیزیوتراپی تسکین موثری برای مبتلایان به آرتروز شانه ارائه می‌دهد. به طور گسترده‌ای به عنوان اولین خط درمان غیر جراحی برای افراد مبتلا به این بیماری توصیه می‌شود. ورزش، آموزش و اصلاح فعالیت مناسب می‌تواند درد آرتروز شانه را کاهش دهد. فیزیوتراپی همچنین می‌تواند با بهبود انعطاف پذیری و قدرت مفاصل به کند کردن پیشرفت بیماری کمک کند. با ارزیابی کامل از الگوهای حرکتی، دامنه حرکتی، قدرت و عملکرد، فیزیوتراپیست می‌تواند به شما در ایجاد یک برنامه موثر کمک کند. مداخلات اولیه ممکن است شامل درمان دستی، اصلاح فعالیت، آموزش و روش‌هایی برای کاهش درد و افزایش تحرک شانه باشد. با کاهش درد، فیزیوتراپیست شما ممکن است تمریناتی را برای بهبود بیشتر دامنه حرکتی، قدرت و وضعیت بدن شما معرفی کند.
تمرینات و حرکات کششی شانه
کشش‌های ملایم شانه بخش اصلی اکثر برنامه‌های درمان آرتریت شانه است.
کشش‌های شرح داده شده در زیر را می‌توان یک یا دو بار در روز انجام داد. برای جلوگیری از کشیدگی مفاصل، حفظ فرم مناسب و استفاده از اصلاحات در صورت لزوم مهم است. حرکات کششی برای حفظ دامنه حرکتی شانه مهم است، اما حرکات کششی برای افزایش دامنه حرکتی باید با احتیاط انجام شود، زیرا ممکن است منجر به آسیب شود.
کشش آونگی برای دامنه حرکت
این تمرین از وزن و حرکت بازوی شما برای تقویت مفصل شانه استفاده می‌کند و در عین حال عدم فعالیت عضلات ترمیم شده و آسیب دیده را حفظ می‌کند.
- کنار یک میز بایستید و دست شانه سالم خود را روی میز قرار دهید، پاها کمی بیشتر از عرض شانه بازتر باشد.
- از باسن تقریباً 70 تا 90 درجه خم شوید و اجازه دهید بازوی آسیب دیده به سمت زمین آویزان شود.
- وزنه خود را به پهلوی خود تغییر دهید و اجازه دهید بازوی خود آزادانه از پهلو به پهلو بچرخد.
- وزن خود را به جلو و عقب ببرید، در حالی که اجازه دهید بازوی خود آزادانه از جلو به عقب بچرخد.
- هنگامی که با این حرکات احساس راحتی کردید، بدن خود را طوری حرکت دهید که بازوی شما به صورت دایره‌ای تاب بخورد، مراقب باشید از عضلات شانه برای ایجاد حرکت استفاده نکنید. دایره را برای کمتر از 8 اینچ کوچک نگه دارید.
- به مدت 30 ثانیه ادامه دهید. هر روز زمان را افزایش دهید تا بتوانید 3 تا 5 دقیقه انجام دهید
- این کار را 5 بار در روز تکرار کنید.
کشش بالای سر شانه
برای انجام این ورزش:
- برای این کشش شانه بنشینید یا بایستید.
- انگشتان خود را در جلو در هم بپیچید.
- آرنج‌های خود را خم کنید و دست‌های خود را بالای سر خود ببرید و همچنین می‌توانید دست‌ها را روی سر یا پشت آن قرار دهید.
- تیغه‌های شانه خود را به آرامی به هم فشار دهید تا آرنج‌های خود را به سمت پشت حرکت دهید.
- تا 20 تکرار ادامه دهید سپس 5 تا 10 بار در روز تکرار کنید.
کشش شانه متقاطع
برای انجام این ورزش:
- بایستید و پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید.
- بازوی راست را به موازات زمین بالا بیاورید و آن را در جلوی بدن حرکت دهید، در حالی که بازوی بالایی به سمت قفسه سینه می‌آید.
- دست چپ را روی آرنج راست قرار دهید، بازوی راست را بیشتر در سراسر بدن بکشید.
- آرنج سمت راست باید کمی خم باشد، قفل نباشد.
- کشش را 20 ثانیه نگه دارید و برای هر بازو 3 بار تکرار کنید.
کشش حوله شانه
برای انجام این ورزش:
- پاها را به اندازه عرض شانه باز کنید.
- یک حوله سایز متوسط یا یک نوار ورزشی کششی در دست راست بگیرید.
- بازوی راست را مستقیم به سمت بالا و کمی پشت سر بالا بیاورید، به طوری که حوله به سمت پایین کشیده شود. (آرنج راست ممکن است کمی خم شود.)
- با بازوی چپ به عقب برسید، پایین حوله را بگیرید.
- با دست راست به آرامی حوله را به سمت بالا بکشید تا شانه چپ کشیده شود.
- 20 ثانیه نگه دارید.
- سپس حوله را با بازوی چپ به سمت پایین بکشید تا شانه راست کشیده شود.
- با استفاده از بازوهای مخالف، بازوی چپ را بالای سر نگه دارید.
تقویت و آماده سازی عضلات شانه توانایی ماهیچه‌ها را برای تثبیت ساختار کاسه مفصل شانه اصلی، مفصل گلنوهومرال، افزایش می‌دهد. ثبات مفصل اثرات و پیشرفت آرتریت در شانه را به حداقل می‌رساند.
جراحی
درمان جراحی به شکل جراحی تنها زمانی توصیه می‌شود که سایر گزینه‌ها نتوانند آرتروز شانه درد شما را تسکین دهند. بسته به علت و مرحله آرتریت گزینه‌های مختلفی وجود دارد.
- دبریدمان آرتروسکوپی=در بیماران خاص مبتلا به مراحل اولیه آرتریت، “پاکسازی” مفصل از طریق جراحی می‌تواند درد را بهبود بخشد و حرکت را افزایش دهد. برای اطلاعات بیشتر در مورد آرتروسکوپی به صفحه ما در مورد آرتروسکوپی مراجعه کنید.
- مدیریت جامع آرتروسکوپی (CAM) =مناسب برای آرتریت که در بیماران جوان‌تر رخ می‌دهد.
- تعویض مفصل شانه = درست مانند مفاصل ران یا زانو، انتهای استخوان‌های شانه آسیب دیده را می توان جایگزین کرد. این برای آرتریت شدید که در آن درد و ناتوانی قابل توجهی وجود دارد، اختصاص دارد. دو نوع تعویض وجود دارد – آناتومیک (که در صورت سالم بودن روتاتور کاف انجام می‌شود) و معکوس (که در صورت کمبود روتاتور کاف انجام می‌شود). لطفاً با جراح شانه خود در مورد اینکه کدام نوع برای شما مناسب‌تر است صحبت کنید.
- آرتروز یا همجوشی مفصل = این بیشتر یک روش تاریخی است که در آن مفصل شانه «جوش می‌یابد» و درد و حرکت در شانه را از بین می‌برد.
در اینجا ذکر خاصی از بلوک عصب سوپراسکاپولار و فرسایش لازم است. در موارد خاصی که درد شدید در شانه آرتروز آسیب دیده شدید وجود دارد و بیمار به دلیل سایر مشکلات پزشکی برای جراحی مناسب نیست مفید است. عصبی که مسئول انتقال سیگنال‌های درد از شانه به مغز است “خاموش” می‌شود. بهبود درد وجود دارد، اما کاهش قابل توجهی در قدرت در شانه نیز وجود دارد
